Πέμπτη 1/12 στις 18:30: ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ στο «ΤΣΑΚΙΡΗΣ» για να μπλοκάρουμε το ξεπούλημα του πρώην στρατοπέδου παύλου μελά

Την Πέμπτη 1/12 το δημοτικό συμβούλιο π.μελά θα ψηφίσει τη συμφωνία για το μοίρασμα του πρώην στρατοπέδου π. μελά. Βάσει της συμφωνίας αυτής δίνονται:

  • 50 στρέματα στον στρατό για να χτίσει κατοικίες. Μάλιστα ο σχεδασμός, οι άδειες και οι φόροι που σχετίζονται με την κατασκευή των κατοικιών θα πληρωθούν από το δήμο…
  • 8 στρέμματα στην εκκλησία η οποία έχει ήδη περιφράξει το τσιφλίκι της…
  • 280 στρέμματα στο δήμο για 49 χρόνια. Μέσα σε αυτή την έκταση θα αναπτυχθούν μεταξύ άλλων και εμπορικές δραστηριότητες και από τα προσδοκώμενα κέρδη ο στρατός θα παίρνει 10%…

Ουσιαστικά αυτή την Πέμπτη μπαίνουν οι τελευταίες υπογραφές για το ξεπούλημα του πρώην στρατοπέδου.

ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

Πέμπτη 1/12 στις 18:30: Συγκέντρωση έξω από το πολιτιστικό κέντρο Τσακίρης (Λαγκαδά 221, λεωφορείο 27-στάση κέντρο πολιτισμού) για να μπλοκάρουμε το δημοτικό συμβούλιο.

Η σφαγή της Ξηρόβρυσης Κιλκίς (1946)

Το Νοέμβριο του 1946 λαμβάνει χώρα μία από τις περισσότερο άγνωστες σφαγές άμαχου πληθυσμού στον ελλαδικό χώρο, η οποία μάλιστα δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη. Η Ξηρόβρυση Κιλκίς, ένα χωριό 465 κατοίκων, στην πλειονότητα τους Πόντιοι πρόσφυγες και αριστεροί, βρέθηκε στο στόχαστρο ελληνικών παραστρατιωτικών οργανώσεων, εξαιτίας της πολιτικής ταυτότητας πολλών από τους κατοίκους της και της ενεργής τους συμμετοχής στην αντίσταση και στο αντάρτικο.

 Στις 20 Νοεμβρίου λοιπόν, παραστρατιωτικοί εισέβαλαν στην Ξηρόβρυση και αφού μπλόκαραν τις δύο βασικές εξόδους του χωριού, επιδόθηκαν σε ένα πολύωρο όργιο δολοφονιών και καταστροφών. Έκαψαν πάνω από 100 σπίτια, σκότωσαν 47 αμάχους, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά και τραυμάτισαν πολλούς ακόμη. Η χωροφυλακή του Κιλκίς, ενώ επιβεβαιωμένα είχε πληροφορηθεί την επικείμενη επίθεση, φυσικά δεν έπραξε τίποτα συγκαλύπτοντας πλήρως το έγκλημα.

Το «ιδιαίτερο» χαρακτηριστικό της σφαγής στην Ξηρόβρυση είναι ότι οι θύτες της θηριωδίας ήταν αποκλειστικά Έλληνες ταγματασφαλίτες. Είναι βέβαια γνωστό ότι φιλοναζιστικά ελληνικά αποσπάσματα συμμετείχαν σε όλες σχεδόν τις σφαγές της περιόδου επικουρούμενα τους Γερμανούς ναζί. Στην Ξηρόβρυση όμως η πρωτοβουλία και η εκτέλεση της σφαγής αφορούσε αποκλειστικά και μόνο Έλληνες φασίστες και την τοπική χωροφυλακή. Αυτό το χαρακτηριστικό λοιπόν είναι που έκανε το ελληνικό κράτος να θέλει να ξεχαστεί αυτό το «ατυχές» γεγονός, μην αναγνωρίζοντας ακόμη και σήμερα την σφαγή παρά την επίμονη προσπάθεια των κατοίκων. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι ο κορμός του ελληνικού κράτους αλλά και τα μεγάλα τζάκια του σήμερα αποτελούν ιστορικά τους συνεχιστές των νικητών, δηλαδή των συνεργατών των ναζί, των μαυραγοριτών και των δοσίλογων. Υπάρχει μάλιστα και μια μερίδα του εθνικού αυτού κορμού που δεν διστάζει, άλλοτε φανερά και άλλοτε συγκαλυμμένα, όχι απλώς να εκφράζει τον θαυμασμό του για τον ναζισμό, αλλά και να προσπαθεί -ανεπιτυχώς μέχρι τώρα- να επιβάλλει τις πρακτικές του.

Η ιστορική μνήμη δεν αποτελεί σελίδες ενός σκονισμένου βιβλίου ούτε μια στείρα αφήγηση του παρελθόντος. Η ιστορική μνήμη είναι τρόπος να αναλύσουμε το σήμερα αλλά και όπλο απέναντι σε κάθε επίδοξο φασίστα.

%ce%be%ce%b7%cf%81%ce%bf%ce%b2%cf%81%cf%85%cf%83%ce%b7

Η στέγαση είναι ανάγκη, όχι εμπόρευμα. Κάτω τα χέρια από την κατοικία!

Η επίθεση κράτους και κεφαλαίου δεν έχει τελειωμό. Μπαίνοντας στον έκτο χρόνο της εποχής των μνημονίων, μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας έχει ήδη οδηγηθεί στην εξαθλίωση (κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, ενφια, συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών, ανεργία). Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η αριστερή πολιτική διαχείριση έρχεται να εκπληρώσει τις ορέξεις του κεφαλαίου και τα σχέδια των τραπεζών, αμφισβητώντας ακόμη και την πρώτη κατοικία.

Εδώ και κάποιες εβδομάδες γίνεται προσπάθεια να ξεκινήσει η διαδικασία των πλειστηριασμών, χτυπώντας μία βασική κοινωνική ανάγκη, αυτή της στέγασης. Αυτοί που πλήττονται άμεσα είναι οι άνεργοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, όσοι είδανε το κόστος ζωής τους να ανεβαίνει χωρίς να μπορούν να ανταπεξέλθουν. Η άποψη «καλά να πάθουνε», στην ουσία αθωώνει όλους εκείνους που ευθύνονται για τη σημερινή κοινωνική κατάσταση, δηλαδή το ίδιο το οικονομικό σύστημα που βασίζεται στην δημιουργία  χρέους προς τις τράπεζες. Εμείς, αναγνωρίζουμε τις ευθύνες μερίδας κόσμου να συμμετάσχει στον καταναλωτικό παράδεισο που του τάξανε (καταναλωτικά δάνεια, διακοποδάνεια κτλ), μην ξεχνώντας όμως ότι το παιχνίδι ήταν στημένο από τα πάνω.

Από την πλευρά μας θεωρούμε σημαντικό να συμμετέχουμε στον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς, γιατί η στέγη αποτελεί αναμφισβήτητη προϋπόθεση για την επιβίωση μας. Δεν θέλουμε να αφήσουμε κανένα σπίτι στα χέρια των τραπεζών, όχι γιατί υπερασπιζόμαστε την ιδιοκτησία ως τέτοια, αλλά για να μην φτάσουμε σε μία κατάσταση να φοβόμαστε ότι θα βρεθούμε στον δρόμο ανά πάσα ώρα και στιγμή. Μάλιστα η διαδικασία των πλειστηριασμών ήδη έχει μπλοκαριστεί όχι από κάποιο θεό, το σύριζα ή κάποιο άλλο μεσσία, αλλά από αλληλέγγυο κόσμο που συγκεντρώνεται στα δικαστήρια. Ο αγώνας για τη στέγαση, ωστόσο, δεν περιορίζεται στους ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας, αλλά αφορά και όσους νοικιάζουν και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο ενοίκιο, τους άστεγους και τους μετανάστες, ενώ είναι άμεσα συνδεδεμένος με το κίνημα τον καταλήψεων στέγης και τους αγώνες ενάντια στο κόψιμο βασικών κοινωνικών αγαθών (ρεύμα, νερό, μετακίνηση).

Στους καιρούς που ζούμε, είναι τουλάχιστον προκλητικό να υπάρχουν τόσα άδεια κτίρια και συσσωρευμένη περιουσία που ανήκουν σε εκκλησία, στρατό, δήμο ή μεγαλοϊδιοκτήτες και ταυτόχρονα άνθρωποι να πετιούνται στον δρόμο. Το επιχείρημα «να κοιτάει ο καθένας την πάρτη του» είναι αποτελεσματικό μόνον αν είσαι παπάς που δεν φορολογείσαι, μικρό ή μεγάλο αφεντικό που ξεζουμίζεις τους υπαλλήλους σου ή πολιτικός που έχεις ασυλία. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν χωράνε ατομικές λύσεις σε προβλήματα που μας αφορούν όλους. Η απάντηση πρέπει να δοθεί μέσα από αδιαμεσολάβητους αγώνες στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στις σχολές μας.

Κανένας μόνος και καμία μόνη της στην επίθεση κράτους και κεφαλαίου.

Όλοι/όλες τις Τετάρτες στις 15:30 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκη